ในห้องเรียนวิทยาศาสตร์ เรารู้จักเซลลูโลสในนามของโครงสร้างหลักในผนังเซลล์ที่พบได้ทั่วไปในพืช เกิดจากการสังเคราะห์ตามธรรมชาติที่ร่างกายมนุษย์ไม่สามารถผลิตได้ มีคุณสมบัติดูดซับน้ำได้ดี มีความยืดหยุ่นสูง ไม่เป็นพิษต่อเซลล์เนื้อเยื่อของร่างกายมนุษย์ และย่อยสลายได้ตามธรรมชาติ ด้วยคุณสมบัติเหล่านี้ จึงทำให้เซลลูโลสโลดแล่นอยู่ในวงการวิจัยและถูกในไปใช้ในงานวิจัยต่างๆ เพื่อเสริมแรงและพัฒนาไปสู่การเป็นวัสดุทางเลือกที่ใช้ทดแทนพลาสติกในอนาคตอันใกล้

“เซลลูโลสวัสดุชีวฐาน (bio-based materials) สามารถใช้เป็นวัสดุทดแทนพลาสติกได้”

นายบัณฑิตย์ ศิริผลวุฒิชัย นิสิตระดับปริญญาโท สาขาวิศวกรรมเคมี คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และทีมวิจัย “เซลลูโลสนาโนคริสตัลและเซลลูโลสอสัณฐานจากเส้นใยธรรมชาติเพื่อการประยุกต์เชิงพาณิชย์” เห็นประโยชน์จากการนำเยื่อยูคาลิปตัสฟอกขาวมาผลิตเป็นเส้นใยเซลลูโลส เพื่อลดราคาต้นทุนการนำเข้าและสามารถผลิตได้จำนวนมากพอที่จะนำไปแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ที่หลากหลายในอุตสาหกรรมเชิงพาณิชย์

“ปัจจุบันอุตสาหกรรมเชิงพาณิชย์ประสบปัญหาในการผลิตเซลลูโลสอสัณฐานและเซลลูโลสนาโนคริสตัลในปริมาณมาก โดยส่วนใหญ่การผลิตเซลลูโลสนิยมใช้วัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร เช่น ใบสับปะรด หรือชานอ้อย ซึ่งจำเป็นต้องมีขั้นตอนกระบวนการกำจัดสิ่งสกปรกและฟอกสีเส้นใย ซึ่งวิธีกระบวนการเหล่านี้ ต้องให้ความร้อน ใช้เวลานาน และใช้สารเคมีจำนวนมาก ทำให้เกิดของเสียปริมาณมากและมีต้นทุนการผลิตสูง ไม่คุ้มค่าต่อการผลิตเชิงพาณิชย์ ดังนั้นงานวิจัยนี้เราจึงเลือกใช้เยื่อยูคาลิปตัสฟอกขาว ซึ่งสามารถหาได้ง่ายในประเทศไทย ราคาไม่แพง อีกทั้งสามารถลดขั้นตอนในการกำจัดสิ่งสกปรกและการฟอกสี เนื่องจากเยื่อยูคาลิปตัสผ่านกระบวนการจากโรงงานอุตสาหกรรมกระดาษเรียบร้อยแล้ว”