“DynaSeat^®” ทำงานด้วยส่วนประกอบ 3 ส่วน ได้แก่ แผ่นรองนั่ง ตัวประมวลผล และแอพพลิเคชั่น โดยส่วนของแผ่นรองนั่ง จะประกอบไปด้วยถุงลมทั้งหมด 4 ชิ้น รองรับสรีระและรูปแบบการนั่งเหมือนที่รองนั่งทั่วไป ซึ่งในแต่ละถุงลมจะมี Pressure sensor คอยตรวจจับน้ำหนักการนั่งและการกระจายน้ำหนักของก้นตามพฤติกรรมของผู้นั่ง และส่งผลไปยัง Processor (ตัวประมวลผล) ที่คอยวิเคราะห์พฤติกรรมการนั่ง แบ่งออกเป็น 2 โปรแกรม ได้แก่ โปรแกรม DynaSit ช่วยในการ “ขยับ” เปลี่ยนท่านั่งผ่านถุงลม หากเครื่องประมวลผลออกมาแล้วพบว่านั่งเอียงด้านใดด้านหนึ่งมากเกินไป ถุงลมจะเป่าลมด้านนั้นเพิ่มขึ้นเพื่อให้ผู้ใช้รู้ตัวว่าทิ้งน้ำหนักในส่วนนั้นมากเกินไป และจะต้องปรับวิธีการนั่งใหม่ให้สมดุล และ โปรแกรม DynaRest คอยแจ้งเตือนให้ผู้ใช้งานพักเบรกหรือลุกออกจากเก้าอี้ ด้วยระยะเวลาและจำนวนครั้งที่เหมาะสม  ซึ่งประเมินและวิเคระห์จากพฤติกรรมการนั่งส่วนบุคคล และแสดงผลผ่านแอพพลิเคชั่น โดยบันทึกและติดตามพฤติกรรมการนั่ง ของผู้ใช้งาน และยังมีฟังก์ชั่น Realtime feedback ที่ช่วยให้ผู้ใช้งานเรียนรู้ท่านั่งที่เหมาะสมได้ ซึ่งผลงานชิ้นนี้ได้รับทุนสนับสนุนการวิจัยจากสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.) ซึ่งร่วมทุนกับเอกชนภายนอกเพื่อให้เกิดเป็นผลงานที่ใช้ได้จริงในอนาคต รวมทั้งจากศูนย์วิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีเพื่ออุตสาหกรรม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (Chulalongkorn University Technology Center: UTC) เพื่อผลักดันให้นวัตกรรมสามารถออกสู่ตลาดได้จริงในอนาคต          

“เรามีการร่วมทุนกับบริษัท AirLumba ซึ่งเป็นผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์แห่งประเทศไทย โดยมีแผนในอนาคตเยอะมากเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นการทำให้อุปกรณ์กระชับขึ้น การนำสายไฟออกหรือฝังลงไปในเก้าอี้ เป็นการปรับรูปโฉมให้เหมาะสมมากขึ้น รวมถึงการปรับปรุงซอฟแวร์ที่ต้องการให้เครื่องมีความอัจฉริยะมากขึ้น เหมาะกับชีวิตประจำวันมากขึ้น และอาจจะไม่จำกัดอยู่เพียงแค่ออฟฟิศอย่างเดียว อาจใช้ได้กับเก้าอี้บนเครื่องบิน เก้าอี้โรงหนัง เก้าอี้สำหรับนักกีฬา E-sport หรือเก้าอี้ในระบบขนส่งสาธารณะ โดยจุดประสงค์แรกอยากให้เป็นเก้าอี้ส่วนบุคคลเพื่อสามารถติดตามพฤติกรรมการนั่งของผู้ใช้งานและปรับให้เหมาะสมตามพฤติกรรมการนั่ง ซึ่งในส่วนนี้จะช่วยลดการโอกาสในการเป็นออฟฟิศซินโดรมได้ค่ะ” คุณนิภาพร กล่าว