โจทย์การเรียนรู้เพื่อนำไปใช้ในศตวรรษที่ 21 เป็นความท้าทายของวงการศึกษาที่ส่งกระทบไปทั่วโลก นักเรียนต้องสามารถคิดวิเคราะห์และบูรณาการศาสตร์วิชา เพื่อนำไปแก้ไขปัญหาในชีวิตจริงและตอบโจทย์กับกลุ่มอาชีพที่กำลังจะขาดแคลนผู้ปฏิบัติงานในอนาคต

ระบบการเรียนแบบ “STME” จึงเป็นระบบที่ถูกออกแบบมาเพื่อบูรณาการ 4 วิชาหลัก ได้แก่ วิทยาศาสตร์ (Science) เทคโนโลยี (Technology)  วิศวกรรมศาสตร์(Engineering) และคณิตศาสตร์ (Mathematics) โดยมุ่งเน้นการเรียนรู้แบบพัฒนากระบวนการ การแก้ไขปัญหา รวมถึงการสร้างผลผลิตใหม่ที่เป็นประโยชน์ แม้จะมีทักษะพัฒนาและแก้ไขปัญหาแล้ว แต่สุนทรียภาพด้านความสวยงามก็ต้องพัฒนาควบคู่ รองศาสตราจารย์ ดร.เนาวนิตย์ สงคราม และผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.อินทิรา พรมพันธุ์ จากคณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จึงเพิ่มทักษะด้านศิลปะ (Art) เข้ามาอีกหนึ่งตัว กลายเป็น “STEAM” ผสานการเรียนรู้ด้านวิทยาศาสตร์และสังคมศาสตร์ให้พัฒนาควบคู่กันและครบทุกมิติ จึงกลายเป็นผลงสนวิจัย “Khon-Bot หุ่นยนต์โขน นวัตกรรมสำหรับสตีมศึกษา” การเรียนระบบ “STEAM” ผ่านบอร์ดเกมส์โรบอท โดยสวมบทบาทเป็นตัวละครจากวรรณคดีรามเกียรติ์ “สำหรับผลงานชิ้นนี้ สิ่งเรานึกถึงคือเรื่องวรรณคดีของไทย ที่ต้องการให้ผู้เรียนได้เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องวรรณคดีผ่านระบบการเรียนแบบ STME อาจารย์อินทิราจึงมีแนวคิดที่จะเพิ่มเรื่องศิลปะ และอัพเป็นสตรีม (STEAM) ที่มีตัว A เพิ่มขึ้นมา เป็นการผสมผสานระหว่างวรรณคดีไทยกับหุ่นยนต์ ออกแบบมาเพื่อให้นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นและมัธยมศึกษาตอนปลายได้เรียนรู้ เรามีแนวคิดให้นักเรียนขึ้นรูปกระดาษ 3D ตัวละครเอง เพื่อทดสอบความรู้ความสามารถในด้านศิลปะ และก็จะมีแบบที่เป็นกระดาษขาวล้วนเพื่อให้นักเรียนสามารถระบายสีได้เอง นอกจากนี้ในด้านเทคนิค นักเรียนก็ต้องประกอบฐานหุ่นยนต์ด้วยตัวเองเช่นกัน โดยมีคู่มือและวีดีโอแนะนำการประกอบให้ เพื่อให้เด็กฝึกทักษะการคิดเชิงคำนวณ ทักษะในด้านศิลปะ และมีความรู้ในด้านวรรณคดีไทยไปพร้อมกัน” รองศาสตราจารย์ ดร.เนาวนิตย์ กล่าว