ในช่วงที่ 2 ของการวิเคราะห์รูปแบบการเรียนรู้ด้วยศิลปะ สู่การแปลงผลเป็นกิจกรรมศิลปะแสนสนุก โดยสามารถแตกกลุ่มกิจกรรมได้ทั้งหมด 4 กิจกรรม ได้แก่

1. กิจกรรมละเลงศิลปะบนผนังถ้ำ นำเด็กๆ ไปสู่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ที่พบว่ามนุษย์มีการสร้างสรรค์ผลงานกันมาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ มีการจำลองบทบาทสมมุติให้เด็กลอดใต้ผนังถ้ำ ซึ่งเป็นโต๊ะเรียนที่ใช้จำลองความแคบของถ้ำ ปลายทางเป็นผนังถ้ำจำลองที่ทำมาจากกระดาษขยำที่มีความขรุขระคล้ายถ้ำจริง เพื่อให้เด็กใช้ประสาทสัมผัส และฟังเสียงที่ครูคอยบรรยายตลอดกิจกรรม สอดแทรกการเล่าเรื่องว่าศิลปินสมัยนั้นเขาใช้เทคนิคอะไรในการสร้างผลงาน และพาเด็ก ๆ ทำสเตนซิลฝ่ามือของตัวเอง โดยการเอามือตัวเองเป็นแม่พิมพ์ ฝึกการดีดสี จุ่มสี ทารอบฝ่ามือ ซึ่งเด็กที่ตาบอดสนิทและตาบอดเลือนรางจะมีการช่วยเหลือกันระหว่างทำกิจกรรมเป็นผลงานกลุ่ม ปิดท้ายด้วยการล้อมวงเล่าเรื่องราวของถ้ำที่ได้สร้างสรรค์ร่วมกัน
2. กิจกรรมนิทานใบไม้ เป็นกิจกรรมนอกห้องเรียนโดยการพาเด็กๆ ไปที่สวนพฤษศาสตร์เพื่อสำรวจใบไม้ กิ่งไม้ที่มีอยู่ในโรงเรียน เก็บมาสร้างสรรค์เป็นตัวละครนิทานใบไม้ ให้เด็กอธิบายคาเรคเตอร์ กล่าวถึงลักษณะ นิสัยของตัวละคร แลกเปลี่ยนกันสัมผัสและชื่นชมความงามผลงานของตนเองและของเพื่อน นำมาร้อยเรียงเป็นนิทานเรื่องเดียวกัน กระตุ้นการรับฟัง การมีส่วนร่วม และการยอมรับในสังคม
3. กิจกรรมเขียนเส้นเล่นอารมณ์ เรียนรู้เทคนิคการใช้เส้น ทั้งเส้นตรง เส้นหยัก ฯลฯ ใช้สื่อภาพนูนโดยการใช้เส้นแปะลงบนกระดาษและอธิบายลักษณะเส้นต่าง ๆ ว่าให้ความรู้สึกที่ต่างกันอย่างไร จากนั้นให้นักเรียนฟังดนตรีที่ไม่มีเนื้อร้อง เพื่อให้เขาแสดงความรู้สึกออกมาโดยการเขียนเส้น ซึ่งอุปกรณ์ไม่จำกัดว่าจะเป็นสีเทียน สีไม้ หรืออุปกรณ์สำหรับคนตาบอด เช่น เซ็ตอุปกรณ์เล่นเส้น กระดาน มุ้งลวด อุปกรณ์อื่นๆ ที่เด็กสามารถเลือกใช้ได้อย่างอิสระ ที่มีพื้นผิวหลากหลายให้เด็กได้สัมผัส
4. สร้างสรรค์ใบหน้าสไตล์ปิกัสโซ ศิลปินระดับโลกที่โด่งดังในลัทธิคิวบิสม์ (Cubism Art หรือ บาศกนิยม) แต่ถ้าจะสอนเด็กตาบอดในเรื่องของศิลปิน เราจะต้องแปลงเป็นสื่อภาพนูน เช่น การปั้นด้วยดินน้ำมันสร้างความนูนขึ้นมา และให้สัมผัสส่วนที่แตกต่างกันบนใบหน้า โดยอธิบายว่าส่วนจมูกลักษณะเป็นอย่างไร ซึ่งผลงานของปิกัสโซจะโดดเด่นในเรื่องของการตัดทอนและมีรูปทรงเป็นเรขาคณิต เป็นเหลี่ยม เป็นวงกลม เด็ก ๆ สามารถสัมผัสและเทียบเคียงกับใบหน้าตัวเอง สอนปั้นอวัยวะทีละชิ้นไปพร้อมกัน โดยที่เด็ก ๆ ไม่จำเป็นต้องปั้นเหมือนคุณครู สามารถสร้างสรรค์ได้โดยเป็นสไตล์ของตัวเอง แลกเปลี่ยนกันสัมผัส และนำเสนอผลงาน