คุณอุมาภรณ์ให้ข้อมูลเสริมว่า “ถ้าในตู้ไม่มีชุดที่ถูกใจ สามารถไปดูจากตู้เสื้อผ้าของเพื่อนที่เขาเปิดให้เช่าได้ด้วย เราไม่จำเป็นต้องซื้อเสื้อผ้าใหม่เพียงเพราะไม่มีชุดที่ถูกใจ แต่เราสามารถเช่าได้ และตู้เสื้อผ้าของเราเองก็เช่นกัน เพราะการเก็บ database เสื้อผ้าจะช่วยคัดเลือกเสื้อผ้าที่ไม่ค่อยได้ใส่แล้วให้คนอื่นที่ต้องการสามารถเช่าใส่ต่อได้ เป็นการหารายได้ไปในตัว หรือไม่อยากใส่แล้วก็ขายได้ โดยตั้งสถานะให้กับเสื้อผ้าของเราว่าไอเท็มนี้ขายหรือให้เช่า แต่ถ้าอยากเคลียร์ชุดเก่า เราก็สามารถรวบรวมไปบริจาคได้ โดยในแอพพลิเคชั่นมีช่องทางในการติดต่อมูลนิธิต่างๆ ที่รับบริจาคด้วย”

ต้องยอมรับว่าในความต้องการของสาวๆ ก็ยังต้องมีเรื่องของการช็อปอยู่ นอกจากได้ไปลื้อดูเสื้อผ้าในตู้คนอื่นได้แล้ว ก็ยังสามารถเปิดพื้นที่เป็นร้านขายเสื้อ หรือจะอัพเดทลุคการแต่งตัว เลื่อนดูชุดเพลินๆ ให้เกิดแรงบันดาลใจในการแต่งตัวก็ย่อมได้ เป็นคลังเสื้อผ้าให้มาแลกเปลี่ยนรูปแบบการแต่งกาย หรือเป็นช่องทางในการแลกเปลี่ยนเสื้อผ้า เกิดเป็น Sharing economy ที่ใช้เสื้อผ้าหมุนเวียนได้อย่างคุ้มค่ามากที่สุด เป็นอีกหนึ่งหนทางที่จะลดปริมาณการผลิตเสื้อผ้าใหม่ ในขณะที่ตัวเรายังคงอยู่ในเทรนด์แฟชั่นต่อไป

“ตอนนี้ยังอยู่ในขั้นตอนศึกษาและเก็บข้อมูลความต้องการครับ กลุ่มเป้าหมายที่ลองใช้แอพพลิเคชั่นได้ให้ข้อเสนอแนะในเรื่องความมั่นใจในความสะอาดของเสื้อผ้าที่ให้เช่า มีการจัดการยังไงเพื่อให้เกิดความมั่นใจ อีกสิ่งหนึ่งที่เราอยากพัฒนาต่อคือเมนู “Check List” เพื่อแบ่งหมวดหมู่เสื้อผ้าและจัดการเตรียมให้เหมาะสมกับสถานการณ์และสถานที่ที่เราจะไป เช่น ช่วยเราเลือกว่าถ้าไปทะเลควรเอาชุดไหนใส่กระเป๋าบ้าง? ซึ่งตอนเก็บ database ก็จะระบุไปว่าเสื้อตัวนี้เหมาะกับการใส่ไปไหนบ้าง หรือเพิ่มฟังก์ชัน “Guru Suggestion” เป็นที่ปรึกษาด้านการแต่งกาย เป็นเพื่อนช่วยเลือกชุดโดยกูรูสไตลิสต์เป็นคนแนะนำ  ก็ยังเป็นแผนที่ต้องการพัฒนาขยายต่อไปเรื่อยๆ และเก็บข้อมูลความพึงพอใจของผู้ใช้เพื่อนำไปสู่การใช้งานจริงในอนาคต” คุณศรายุธกล่าว