หากนึกถึงอาหารซีฟู้ดราคาถูก หนึ่งในนั้นต้องมีเมนูหอยแมลงภู่ ทั้งผัดทั้งนึ่งทั้งแกง หวานอร่อยได้ทุกเมนู หาซื้อก็ง่าย แบบแกะเปลือกแล้วก็มี วิถีแม่ศรีเรือนสมัยใหม่ไม่จำเป็นจะต้องมานั่งแงะเปลือกหอยให้เล็บเจลบิ่นหรือมือเหม็นกลิ่นคาวอีกต่อไป

การเจริญเติบโตของอุสาหกรรมอาหารทะเล ส่งผลให้เกิดขยะจากการผลิตเพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัว โดยเฉพาะอุสาหกรรมแกะเปลือกหอยแมลงภู่ ที่นอกจากจะสร้างกองขยะเปลือกหอยแล้ว ยังสร้างมลพิษทางอากาศที่เกิดจากซากทับถมของเปลือกหอยและขาดการจัดการที่เหมาะสม ส่งกลิ่นรบกวน รวมถึงเป็นแหล่งสะสมของเชื้อโรค

“สิ่งแรกที่เจอ คือ เปลือกหอยที่ชาวบ้านทิ้งอยู่ทั่วไป เนื่องจากมีฟาร์มหอยรับแกะหอยเพื่อทำหอยดองแปรรูปเข้าอุสาหกรรมอาหารทะเล เปลือกหอยถูกทิ้งเยอะมากโดยเฉลี่ย 84,000 ตันต่อปี ซึ่งเปลือกหอยที่เขาแกะแล้วก็ทิ้งไว้ตามพื้นที่สาธารณะ เช่น บ้านเรือน ใต้ถุนบ้าน พื้นที่ทั่วไป จริงๆ แล้วเปลือกหอยมันย่อยสลายเองได้ แต่กว่าจะย่อยสลาย มันส่งกลิ่นเหม็นสาบเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อม ทัศนวิสัยก็แย่ เป็นแหล่งสะสมของเชื้อโรค และเป็นปัญหาเรื่องการจัดการขยะโดยแท้จริงที่ยังไม่มีวิธีการแก้ไขปัญหาเลย เขาทิ้งกันเยอะมาก แล้วมันก็สร้างปัญหามากด้วยเช่นกัน” คุณเมธีรัตน์ ธานีรัตน์ นิสิตปริญญาโท หลักสูตรวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาธุรกิจเทคโนโลยีและการจัดการนวัตกรรม บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นวัตกรสาวผู้เปลี่ยนงานวิจัยให้เป็นความงามอย่างมีคุณค่า กลายเป็น green product “Pearl Skin ครีมขัดผิวเกล็ดประกายมุก” จากขยะเปลือกหอยแมลงภู่ สวยอร่อยไม่ทำน้ำกร่อยเพราะไม่มีส่วนผสมของไมโครบีดส์ และเป็นนวัตกรรมความงามที่มีกระบวนการผลิตขยะเป็นศูนย์