การฝึกฝนทักษะศิลปะโดยมีโอกาสได้เลือกเรียนตามความชอบเป็นส่วนหนึ่งในกระบวนการเรียนรู้และสร้างความมั่นใจให้กับผู้เรียน การเลือกศิลปินที่ชมชอบเพื่อเป็นไอเดียในการเรียนรู้ จึงนำไปสู่การต่อยอด พัฒนา รวมไปถึงการทดลองเลียนแบบการสร้างสรรค์ผลงาน เพื่อนำมาปรับปรุงเป็นผลงานในรูปแบบของตนเอง

คุณสุภาพรรณกล่าวต่อไปว่า “การให้ผู้เรียนได้เลือกเนื้อหาที่ตัวเองสนใจจะช่วยเสริมความมั่นใจให้กับเขาได้ เขามีสิทธิ์ที่จะเลือกตามความสนใจแล้วนำมาสร้างสรรค์ในรูปแบบที่ต่างออกไปได้ จุดตั้งต้นอาจจะเป็นการลอกเลียนแบบ แต่ว่าหากจับจุดที่ชอบและไม่ชอบนำไปพัฒนาต่อยอดให้เป็นของตัวเองได้ ขั้นต่อไปก็จะเริ่มกลับมามองในผลงานตัวเองมากขึ้น มองหาจุดต่างและสร้างเป็นผลงานที่มีความเป็นตัวเองมากขึ้น กลายเป็นคนผลิตงานศิลปะที่มีความรู้พื้นฐาน เช่น การวาด ลายเส้น การผสมสีตามแบบศิลปินที่ชอบ ฝึกการสังเกตจุดสำคัญของภาพนำมาปรับวิเคราะห์เชิงศิลป์หรือวิเคราะห์วิพากษ์ได้ ดูกระบวนการการทำงานของศิลปิน เราจะมีการไกด์ให้เขานิดหน่อย อาจจะเป็นรูปแบบภาพเหมือน หรือว่าเป็นการตกแต่งแจกัน หรือเป็นการภาพวาดทิวทัศน์ ซึ่งบัตรภาพจะช่วยทำให้ผู้เรียนสามารถต่อยอดจากสิ่งที่ค้นพบได้ง่ายมากขึ้น”

นอกจากนี้ ผลงานจากการเรียนรู้จะถูกต่อยอดไปสู่พิพิธภัณฑ์ขนาดย่อม เพื่อให้ผู้เรียนได้จำลองการนำเสนอผลงานในสไตล์ของตัวเอง ซึ่งในฐานะศิลปิน จุดสุดท้ายของการผลิตผลงานคือการนำเสนอ การได้ลองสวมบทบาทเป็น “ภัณฑารักษ์” ก็ถือเป็นอีกหนึ่งการเรียนรู้เกี่ยวกับองค์ประกอบของพิพิธภัณฑ์ การเข้าใจผลงานและนำเสนอให้น่าสน เกิดเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้แนวคิดการสร้างสรรค์ผลงานของศิลปินท่านอื่น รวมถึงเรียนรู้แนวคิดด้านทัศนศิลป์ของเพื่อนได้อีกด้วย